طالقان 90

اینجا طالقان منو تو بابا مرتضی عمو مهدی خانموش و آوینا جونو مامان باباش با هم ایجا رفته بودیم به تو آوینا که خیلی خوش گذشت اصلا دلتون نمی خواست که برگردید توی اون دشت بزرگ که کنار سد طالقان بود هی ای طرف و اون طرف می دویدید و یک لحظه هم نمی ایستادید اگه یه وقت ئستتون رو می گرفتیم که خدایی نکرده نیوفتید که اوخ بشید با گریه و جیغ می خواستید که فرار کند و واسه همین تو همش دست منو چنگ می زدی که زودتر ولت کنم آخه مامانی می ترسیدم بافتی جون این دشته شیب داشت و من همش نگران این بودن که زبونم لال طوریت نشه

این عکس ما بزرگتراس که تو یکدفه اومدی و گل عکسمون شدی وقی بهت می گفتیم بیا ازت عکس بگیریم نمی یومدی ولی اون موقع  یهویی اومدی و ایستادی تا عکس گرفته شد خوب کاری کردی عسلم . . . . . .بلند قدر تر از همه بابا مرتضی جونت بعدیش دو تا عمو مهدیا هستن بعدیاش هم خاله فرزانه و خاله سمانه هستن خاله سمانه مامان آوینا خوشگلست بعدیشم که منم مامان خوبت

اینم عکس مامانی و متینم که بالاخره به من افتخار دادی که بیای و باهام عکس بگیری احساس قشنگی وقتی که تو بغلم میای و من خیلی آروم می شم بازو از این کارا بکن خیلی دوست دارم جیگرماز اینجا به بعد عکسای قشنگ تو و آویناست در حال بازی کردن